Αν πέρα από την οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα ήθελε κάποιος να απομονώσει κάποια στοιχεία για την κατάσταση του σημερινού πολιτικού σκηνικού, το κορυφαίο θα ήταν η αλαζονεία των Υπουργών που ουσιαστικά έριξαν με την απραξία τους το ελληνικό «καράβι» στα βράχια.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, αυτό του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ο οποίος με ύφος «χιλίων καρδιναλίων» έδινα μαθήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας σε όσους αμφισβητούσαν τα λεγόμενα του. Δεν ήταν λίγες οι φορές μάλιστα που επέμενε στις απόψεις του λέγοντας πως δεν πρόκειται να αλλάξουν. Όμως δυστυχώς για τη χώρα μας η εμμονή του στο «παπικό αλάθητο» που νόμιζε πως είχε, κατέστρεψε την οικονομία…

Ενδεικτικότερη όλων βέβαια, είναι η φράση του μετά την ψήφιση του Μνημονίου πως «αν χρειαζόταν λήψη νέων μέτρων» θα υπέβαλε την παραίτηση του. Μάταια όμως, δεν έκανε σε κανέναν τη χάρη δηλώνοντας πως «αν παραιτηθώ, τι θα αλλάξει;». Δεν γνωρίζουμε εν τέλει αν θα άλλαζε κάτι, πάντως τουλάχιστον θα είχε διατηρήσει την αξιοπρέπεια του…