5:29 π.μ.
Dimitris
Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας και θα ακούσουνε τα αυτιά μας στην Ελλάδα του Μνημονίου. Τη στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι αδυνατούν να καλύψουν τις καθημερινές διατροφικές τους ανάγκες, τη στιγμή που η φτώχεια και ηεξαθλίωση οδηγούν εκατοντάδες στην αναζήτηση τροφής απ’ τους κάδους των σκουπιδιών, τη στιγμή που παιδιά λιποθυμούν από ασιτία στα δημόσια σχολεία – ακριβώς την ίδια στιγμή το υπουργείο Υγείας εκδίδει εγκύκλιο απαγόρευσης συσσιτίων από μη…
αρμόδιους φορείς, εγείροντας λόγους υγιεινής.
Μπορεί η παρέμβαση αυτή να μοιάζει παράλογη, ωστόσο ξέρει τι κάνει ο υπουργός. Επιδιώκει το μονοπώλιο στο… τσουκάλι να το έχουν αποκλειστικά οι «θεσμικοί» και πιο συγκεκριμένα Εκκλησίες, Δήμοι, ΜΚΟ και λοιποί Φαρισαίοι διαπλεκόμενοι και χρηματοδοτούμενοι από τον κρατικό μηχανισμό και το υπουργείο Υγείας.
Έτσι είναι: στην Ελλάδα της πολιτικής κρίσης μπορεί ο «πονηρός πολιτευτής», ο βουλευτής και ο υπουργός να αδυνατούν να σου εξασφαλίσουν ένα ρουσφέτι, μια θέση στο Δημόσιο κ.λπ. κ.λπ. αλλά όσο να ‘ ναι ένα πιάτο φαί μπορούν να στο παράσχουν (άξιος ο μισθός τους). «Άλλωστε δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει» σκέφτηκε ο ευαίσθητος υπουργός Υγείας…
Η καθημερινή αλληλεγγύη, που πραγματώνεται «απ’ τα κάτω» και αυτοργανωμένα σε δεκάδες στέκια, χώρους και συλλογικότητες –με τη μορφή και της συλλογικής κουζίνας- δεν έχει καμία σχέση με τη γκλαμουράτη φιλανθρωπία, τα κροκοδείλια δάκρυα των αστών φοροαπαλλαγμένων κυρίων και κυριών (σιγά σας έφυγε το ρίμελ), την πολιτική που πρώτα σε στέλνει στην ανέχεια κι ύστερα σου πετά ένα ξεροκόμματο. Αυτή η αυθόρμητη και αντανακλαστική σχεδόν αντίσταση στη βίας τη πείνας «απ΄ τους κάτω», δεν ελέγχετε κι αυτό το φοβούνται!
Άσε που με τη συλλογική δράση και τη συμμετοχή (βασικά γνωρίσματα αυτών των εγχειρημάτων) «μπορεί να πάρουν τα μυαλά των ‘’ξεβράκωτων’’ αέρα» σκέφτονται. Ακόμη κα οι μικρές καθημερινές αντιστάσεις μας τους τρομοκρατούν, για αυτό πρέπει να ποινικοποιηθούν. Κι ας πεθάνουμε απ’ την πείνα…
ΥΓ1: Ούτε οι Γερμανοί κατακτητές δεν απαγόρευαν τη διανομή τροφής από τις λαϊκές επιτροπές του ΕΑΜ στις πόλεις και στην επαρχία, μετά το 1942
ΥΓ2: Τα… διατάγματα του υπουργείο έγραψαν εκεί που τους πρέπει 12 συλλογικές και κοινωνικές κουζίνες και στέκια, που πραγματοποίησαν σήμερα, (Σάββατο 18/2) συλλογικό μαγείρεμα και γλέντι στην πλατεία Κλαυθμώνος
Έτσι είναι: στην Ελλάδα της πολιτικής κρίσης μπορεί ο «πονηρός πολιτευτής», ο βουλευτής και ο υπουργός να αδυνατούν να σου εξασφαλίσουν ένα ρουσφέτι, μια θέση στο Δημόσιο κ.λπ. κ.λπ. αλλά όσο να ‘ ναι ένα πιάτο φαί μπορούν να στο παράσχουν (άξιος ο μισθός τους). «Άλλωστε δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει» σκέφτηκε ο ευαίσθητος υπουργός Υγείας…
Η καθημερινή αλληλεγγύη, που πραγματώνεται «απ’ τα κάτω» και αυτοργανωμένα σε δεκάδες στέκια, χώρους και συλλογικότητες –με τη μορφή και της συλλογικής κουζίνας- δεν έχει καμία σχέση με τη γκλαμουράτη φιλανθρωπία, τα κροκοδείλια δάκρυα των αστών φοροαπαλλαγμένων κυρίων και κυριών (σιγά σας έφυγε το ρίμελ), την πολιτική που πρώτα σε στέλνει στην ανέχεια κι ύστερα σου πετά ένα ξεροκόμματο. Αυτή η αυθόρμητη και αντανακλαστική σχεδόν αντίσταση στη βίας τη πείνας «απ΄ τους κάτω», δεν ελέγχετε κι αυτό το φοβούνται!
Άσε που με τη συλλογική δράση και τη συμμετοχή (βασικά γνωρίσματα αυτών των εγχειρημάτων) «μπορεί να πάρουν τα μυαλά των ‘’ξεβράκωτων’’ αέρα» σκέφτονται. Ακόμη κα οι μικρές καθημερινές αντιστάσεις μας τους τρομοκρατούν, για αυτό πρέπει να ποινικοποιηθούν. Κι ας πεθάνουμε απ’ την πείνα…
ΥΓ1: Ούτε οι Γερμανοί κατακτητές δεν απαγόρευαν τη διανομή τροφής από τις λαϊκές επιτροπές του ΕΑΜ στις πόλεις και στην επαρχία, μετά το 1942
ΥΓ2: Τα… διατάγματα του υπουργείο έγραψαν εκεί που τους πρέπει 12 συλλογικές και κοινωνικές κουζίνες και στέκια, που πραγματοποίησαν σήμερα, (Σάββατο 18/2) συλλογικό μαγείρεμα και γλέντι στην πλατεία Κλαυθμώνος
πηγή: natasakefallinoy.blogspot.com
Posted in: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου